Eskariaren susperraldiaren eta hornikuntza-katearen etenaldiaren pizgarri bikoitzaren pean, aluminioaren prezioak 13 urteko mailarik gorenera igo ziren. Aldi berean, erakundeek ez dute iritzirik eman industriaren etorkizuneko norabideari buruz. Analista batzuek uste dute aluminioaren prezioak igotzen jarraituko dutela. Eta erakunde batzuek merkatu beherakorraren abisuak ematen hasi dira, gailurra iritsi dela esanez.
Aluminioaren prezioak gora egiten jarraitzen duten heinean, Goldman Sachsek eta Citigroupek aluminioaren prezioen inguruko itxaropenak handitu dituzte. Citigroupen azken kalkuluen arabera, hurrengo hiru hilabeteetan aluminioaren prezioak 2.900 dolar/tona igo daitezke, eta 6-12 hilabeteko aluminioaren prezioak 3.100 dolar/tona, aluminioaren prezioak merkatu zikliko altu batetik merkatu estruktural altu batera igaroko baitira. Aluminioaren batez besteko prezioa 2.475 dolar/tona izatea espero da 2021ean eta 3.010 dolar/tona datorren urtean.
Goldman Sachsek uste du munduko hornidura-katearen aurreikuspenak okerrera egin dezakeela, eta etorkizuneko aluminioaren prezioa gehiago igotzea espero dela, eta hurrengo 12 hilabeteetarako etorkizuneko aluminioaren helburu-prezioa 3.200 USD/tonara igo dela.
Horrez gain, Trafigura Group nazioarteko lehengaien merkataritza enpresako ekonomialari nagusiak asteartean komunikabideei esan zien aluminioaren prezioek errekor maximoak lortzen jarraituko dutela eskari sendoaren eta ekoizpen defizitak sakontzearen testuinguruan.
Ahots arrazionala
Baina, aldi berean, ahots gehiagok merkatua lasaitzeko eskatzen hasi ziren. Txinako Metal Ez-ferrosoen Industria Elkarteko arduradunak duela gutxi esan zuen aluminioaren prezio altu errepikatuak agian ez direla jasangarriak izango, eta "hiru arrisku frogatu gabe eta bi arrisku nagusi" daudela.
Arduradunak esan zuen aluminioaren prezioen igoera jarraitua babesten ez duten faktoreen artean hauek daudela: ez dago aluminio elektrolitikoaren hornidura eskasi nabarmenik, eta industria osoak ahalegin guztiak egiten ari da hornidura bermatzeko; aluminio elektrolitikoaren ekoizpen-kostuen igoera ez da, jakina, prezioen igoera bezain handia; egungo kontsumoa ez da nahikoa aluminioaren prezio altuak mantentzeko.
Horrez gain, merkatuaren zuzenketaren arriskua ere aipatu zuen. Esan zuen aluminioaren prezioen egungo igoera nabarmenak aluminioa prozesatzeko enpresak zorigaiztoko bihurtu dituela. Beheko industriak gainezka badaude, edo aluminioaren prezio altuek terminalen kontsumoa geldiarazten badute ere, material alternatiboak egongo dira, eta horrek prezioen igoeren oinarria astinduko du eta prezioa azkar jaitsiko da maila altu batera denbora gutxian, arrisku sistemikoa sortuz.
Arduradunak munduko banku zentral nagusien diru-politikak gogortzeak aluminioaren prezioetan duen eragina ere aipatu zuen. Esan zuen aurrekaririk gabeko diru-malgutasun ingurunea dela lehengaien prezioen gorabehera honen eragile nagusia, eta moneta-orea baretzen denean, lehengaien prezioek ere arrisku sistemiko handiak izango dituztela.
Jorge Vazquezek, AEBetako Harbor Intelligence aholkularitza enpresako zuzendari nagusiak, Txinako Metal Ez-ferrosoen Industria Elkartearen iritziarekin ere bat egiten du. Aluminioaren eskaria bere ziklo-goreneko gailurra gainditu duela esan zuen.
«Txinako (aluminioaren) egitura-eskariaren bultzada ahultzen ari dela ikusten dugu», industriaren atzeraldiaren arriskua handitzen ari da, eta aluminioaren prezioak azkar kolapsatzeko arriskuan egon daitezke, esan zuen Vazquezek osteguneko Harbor industria-konferentzian.
Gineako estatu-kolpeak kezka sortu du munduko merkatuan bauxita hornidura-katea eten egingo dela eta. Hala ere, herrialdeko bauxita industriako adituek esan dute estatu-kolpeak ez duela epe laburrean eragin handirik izango esportazioetan.
Argitaratze data: 2021eko irailaren 13a